ในชมรมเบสบอลของโรงเรียนมัธยมอาโอโมริ / ฮิโรซากิฮิกาชิโมโมโกะซาซากิสมาชิกหญิงเพียงคนเดียวที่ท้าทาย " เมื่อฤดูร้อนที่แล้ว " สำหรับการแข่งขันชิงแชมป์เบสบอลระดับมัธยมปลายแห่งชาติ

คุณซาซากิเรียนอยู่ชั้นม. 3 และมีตำแหน่งพิทเชอร์ กล่าวกันว่าเบสบอลเริ่มต้นภายใต้อิทธิพลของพ่อและพี่สาวของเขาซึ่งเป็นผู้จัดการชมรมเบสบอล เขาเล่นเป็นผู้เล่นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาและพูดว่า " ฉันโหยหานักเบสบอลหญิงอาชีพเอริโยชิดะ "

ตอนที่ฉันเรียนมัธยมต้นฉันเข้าชมรมซอฟต์บอลเพราะฉันไม่มีชมรมเบสบอล แต่ฉันยืนยันความน่าสนใจของเบสบอลอีกครั้งด้วยการเล่นซอฟต์บอลและเมื่อฉันเข้ามัธยมปลาย ฉันเข้าร่วมชมรมเบสบอล Tokichi Kasai ผู้อำนวยการแผนกกล่าวว่า " ฉันเป็นสมาชิกคนเดียวของทีมเบสบอลหญิงในจังหวัดอาโอโมริและเป็นของหายากในพื้นที่โทโฮคุ "

ในตอนแรก Kasai ไม่เห็นด้วยกับทางเข้าของ Mr. Sasaki “ ฉันบอกเขาว่าความแข็งแกร่งของร่างกายและความเข้มงวดในการฝึกฝนคนเดียวอย่างต่อเนื่องในหมู่เด็กผู้ชายไม่สามารถทำได้ด้วยความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ” เขาเล่า

คุณซาซากิกล่าวว่า " ในเรื่องของผู้กำกับมีคำแนะนำว่าถ้าฉันลองครั้งเดียวแล้วไม่ดีฉันควรทำในฐานะผู้จัดการ ฉันไม่ได้เตรียมตัวกับมติดังกล่าวดังนั้นฉันจึงรู้สึกผิดหวังและน้ำตาก็ไหลออกมา " คาไซซึ่งเห็นคุณซาซากิที่เข้าร่วมการฝึกซ้อมในฐานะสมาชิกในวันรุ่งขึ้นก็มาเคารพเจตจำนงของนายซาซากิ

ตามกฎของ Japan High School Baseball Federation ไม่อนุญาตให้นักเรียนหญิงเข้าร่วมการแข่งขันเบสบอลระดับมัธยมปลายอย่างเป็นทางการ แม้ว่าจะไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันอย่างเป็นทางการได้ แต่ก็อาจมีส่วนร่วมในการแข่งขันฝึกซ้อมได้หากได้รับความยินยอมจากทีมตรงข้าม คุณซาซากิผู้ซึ่งเคยช่วยทีมที่ยังคงวิ่งต่อไปหลังจากยืนอยู่บนเนินดินอย่างโล่งอก " ฉันค่อนข้างดีที่ไม่สามารถแข่งขันในเกมนี้ได้ แต่ฉันต้องการกฎเพื่อให้นักเรียนหญิงมีส่วนร่วมในอนาคตอันใกล้นี้ " เขาพูดว่า.

ในทางปฏิบัติเขามักจะด้อยด้านความแข็งแกร่งทางร่างกายและความสามารถทางกายภาพเมื่อฝึกร่วมกับสมาชิกชายและบางครั้งก็ถูกสมาชิกดุด่า " มีหลายครั้งที่เราไม่สามารถให้อภัยคุณที่รับฟังได้ดังนั้นให้พูดคุยกับผู้จัดการของคุณและกำจัดมันทิ้ง " เขาพูดว่า.

ผู้จัดการหญิงสี่คนอยู่ในแผนกเดียวกัน นี่เป็นห้องที่มีเพียงซาซากิซังและผู้จัดการหญิงที่เรียกว่า " ห้องดูแล " เข้าไปได้และผู้จัดการหญิงจะปรึกษากับซาซากิซัง " พวกเราทั้งสี่คนเป็นเพื่อนที่ออกไปกินข้าวและเล่นด้วยกัน " เขายิ้ม.

ในการแข่งขันชิงแชมป์ที่จะเริ่มในเดือนกรกฎาคมคุณซาซากิไม่สามารถเข้าสู่บัลลังก์ได้เนื่องจากกฎข้อบังคับและเขาได้รับการสนับสนุนจากจุดยืน ซาซากิกล่าวว่า " ฉันอยากจะสนับสนุนตัวเองด้วยการทำในสิ่งที่ฉันทำได้ด้วยเสียงของฉันเอง " Kasai กล่าวว่า“ ฉันสามารถอยู่บนม้านั่งในฐานะผู้ทำประตูได้ แต่เธอต้องการให้ผู้เล่นไปจนจบ เนื่องจากเธอมีเสียงที่ดีเธอจึงสามารถสนับสนุนผู้เล่นจากจุดยืนได้”

เขาบอกว่าเขาคิดซ้ำ ๆ เกี่ยวกับการเลิกเล่นเบสบอลหลังจากมองย้อนกลับไปในกิจกรรมของสโมสรสามปี เมื่อมองย้อนกลับไป " ฉันปวดหลังเมื่อปีที่แล้วและฉันคิดว่าจะเลิกเล่นเบสบอลเพราะความเจ็บปวด " ซาซากิพูด แต่ด้วยการสนับสนุนของทีมเบสบอลหญิงทั่วประเทศฉันจึงมีโอกาสโต้ตอบกับผู้เล่นหญิงที่เล่นเบสบอลต่อไป ฉันตัดสินใจว่าอยากจะเล่นเบสบอลต่อไปหลังจากเรียนจบมัธยมปลาย

อีกเพียงหนึ่งเดือนก็จะถึงการแข่งขัน " ในตอนแรกฉันรู้สึกกลัวมากดังนั้นฉันจึงไม่สามารถพูดคุยกับเพื่อนร่วมทีมที่มีเกรดเดียวกันได้ แต่ตอนนี้ฉันสามารถเข้ากันได้ดี อยากให้ทุกคนยอมแพ้และสู้จนถึงที่สุด " เยลกล่าว