ร้านเซมเบ้เฉพาะทาง ``ร้านซาโตะเซมเบอิ'' (2 เมืองอาโอโมริ เมืองอาโอโมริ) ตั้งอยู่ใกล้สวนสาธารณะไอปุระ จะปิดให้บริการในวันที่ 31 ธันวาคม

ปีที่ก่อตั้งซาโตะเซมเบนั้นไม่ทราบเนื่องจากขาดเอกสาร แต่ตามคำบอกเล่าของโมริโตชิ ซาโตะ เจ้าของรุ่นที่สาม เชื่อกันว่าก่อตั้งในช่วงต้นยุคโชวะ ก่อนสงคราม และมีประวัติศาสตร์ยาวนานถึง 100 ปี . นายซาโตะกล่าวว่า ``ฉันได้ยินมาว่าคุณปู่ของฉันเรียนรู้สูตรจากร้านข้าวเกรียบข้าวที่เจริญรุ่งเรืองใกล้สถานีอาโอโมริ และเริ่มธุรกิจของตัวเอง ในเวลานั้น ข้าวเกรียบข้าวถือเป็นของฝากของอาโอโมริ และธุรกิจก็เจริญรุ่งเรือง'' พูดคุย.

คุณซาโต้เริ่มช่วยงานที่ร้านในปี 1982 หลังจากเรียนจบมัธยมปลาย เขาย้ายไปโตเกียวและทำงานที่ร้านขนมตะวันตก แต่เมื่ออายุ 23 ปี เขากลับมาที่บ้านเกิดและเข้ามาดูแลร้านแห่งนี้ เมื่อคุณซาโตะกลับมา กระแสของผู้คนในอาโอโมริก็แตกต่างไปจากตอนที่เขายังเป็นเด็ก สถานีนามิอุจิซึ่งอยู่ใกล้กับร้านถูกปิดตัวลง และได้ย้ายสนามแข่งเวโลโดรมอาโอโมริซึ่งตั้งอยู่ในสวนไอปุระออกไป

แต่ละชิ้นผลิตขึ้นในอุตสาหกรรมในกระท่อมและจำหน่ายแยกกัน เราไม่ขายขายส่งและไม่จัดส่ง แทนที่จะเปิดสาขา เรากลับยึดติดกับวิธีการขายแบบเดิมๆ คือการมีคนมาที่ร้าน ร้านปิดเฉพาะช่วงปีใหม่และโอบ้งเท่านั้น ไม่มีหน้าแรกเช่นกัน ในสมัยเจ้าของรุ่นที่สองมีการห่อข้าวเกรียบแยกกัน ในขณะนั้น บรรจุภัณฑ์แต่ละชิ้นยังไม่แพร่หลาย ดังนั้นจึงมีการต่อต้านอยู่บ้าง มีการวาดภาพประกอบของเนบุตะบนถุงบรรจุภัณฑ์และมีสามสีให้เลือก ปัจจุบันมีสีเดียวแต่ดีไซน์ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

ซาโต้เล่าว่า ``ตอนที่ผมเริ่มช่วย ความนิยมของข้าวเกรียบสำหรับเป็นของฝากก็ลดน้อยลงแล้ว ในอดีตมีสมาคมร้านข้าวเกรียบ และเฉพาะในเมืองก็มีถึง 70 ร้านแล้ว "เคย เป็นหนึ่งเดียว แต่ตอนนี้มีเพียงสี่ร้านที่เชี่ยวชาญเรื่องข้าวเกรียบเท่านั้น” “ต้องขอบคุณลูกค้าประจำของเราที่ทำให้เราสามารถดำเนินต่อไปได้จนถึงตอนนี้” เขากล่าว

เครื่องจักรที่ใช้งานมากว่า 60 ปี ยังคงใช้อยู่จนทุกวันนี้ แต่ผู้ผลิตไม่ได้ดำเนินธุรกิจแล้ว คุณซาโต้จึงซ่อมแซมเองทุกครั้งที่เครื่องเสีย อาคารทรุดโทรมไม่มีงบประมาณในการเปลี่ยนอุปกรณ์และไม่มีผู้สืบทอด สังคมกำลังเข้าสู่วัยชรา และการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาก็ส่งผลกระทบเช่นกัน “แม้จะเป็นเวลากลางวัน แต่ก็มีบางครั้งที่ไม่มีใครเดินบนทางหลวงหมายเลข 4 ซึ่งหันหน้าไปทางร้านค้า” ซาโตะกล่าว

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บริษัทประสบปัญหาจากต้นทุนวัตถุดิบที่เพิ่มขึ้นและการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของแป้ง มิสเตอร์ซาโต้กล่าวว่า ``แม้ว่าเราจะซื้อผลิตภัณฑ์ชนิดเดียวกันและผลิตด้วยวิธีเดียวกัน แต่ผลลัพธ์สุดท้ายก็อาจแตกต่างกัน ลูกค้าประจำจะชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างในรสชาติ และบางครั้งเราก็ปรับตัวได้ยาก แต่ สุดท้ายเราก็ลงเอยด้วย ``Sato Senbei'' "ฉันดีใจที่ได้ยินจากลูกค้าว่านี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด" เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ลูกค้าประจำได้รับแจ้งด้วยวาจาเกี่ยวกับการปิด และมีการติดป้ายประกาศการปิดประมาณเดือนกันยายน เขาบอกว่าบางครั้งเขาได้รับจดหมายจากนอกจังหวัดแสดงความเสียใจต่อการปิดร้าน ร้านจะเปิดให้บริการจนถึงวันที่ 31 ธันวาคม แต่อาจมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับความพร้อมของวัตถุดิบ นายซาโต้กล่าวว่า ``ฉันเสียใจที่ต้องปิดร้านข้าวเกรียบที่เปิดมา 100 ปีแล้ว แต่นั่นอาจเป็นสัญญาณของยุคสมัย เรายังคงทำต่อไปโดยไม่มีวันหยุดประจำ คุณแม่ของฉันที่ ช่วยทำข้าวเกรียบอายุ 90 กว่าปี อยากพักบ้าง''

เวลาทำการคือ 10.00 น. ถึง 18.00 น.